جستجو
این کادر جستجو را ببندید.
سیستم اعلام حریق

 سیستم اعلام حریق به مجموعه ی تجهیزات آتش نشانی که با هماهنگی هم برای خبر دادن و آشکار کردن آتش سوزی در هر مکانی شروع به عمل میکند گفته میشود.

بدیهی است.

 با توجه به آمارهای جانی و مالی که با چشم خود باآنها روبه رو شدیم که یکی از صدا کننده ترین آنها ساختمان پلاسکو بوده است از وقوع آتش سوزی جلوگیری کنیم. استفاده از سیستم های اعلام حریق نقش بسزایی درجلوگیری از بروز حریق و آتش سوزی و همچنین محافظت از جان و مال افراد را برقرار می کند.

انواع سیستم های اعلام حریق:

به طور کلی سيستم هاي اعلام حريق به 2 نوع  سيستم اعلام حريق متعارف Conventional  و سيستم اعلام حريق آدرس  پذير Addressable  تقسیم می شود.

سيستم اعلام حريق كانونشنال يا متعارف:

سيستم هاي متعارف از نوع قديم ترين سيستم هاي اعلام حريق است که علي رغم تغييرات کيفي اندک، همچنان جهت تصرف هایی با شرایط خاص مورد استفاده قرار مي گيرند . دراين سيستم چندين دتکتور و شستي که يک منطقه از ساختمان را پوشش مي دهند در قالب يک مدار (زون) به هم پيوسته به تابلوي کنترل مرکزي متصل مي شوند  .

سيستم اعلام حريق آدرس پذير:

اصول کشف و تشخيص حريق در سيستم هاي آدرس پذير مشابه سيستم هاي متعارف است، بجز اينکه در اينگونه از سيستم ها، هر يک از دتکتورها (دتکتورهای اتوماتيک) و يا شستی ها، داراي آدرس منحصر به فردي هستند که از طريق آن تابلوي کنترل مرکزی (پنل مرکزی اعلام حریق) قادر به شناسايي و تعيين محل دقیق  هر يک از آن ها است.

مدار کشف در اينگونه از سيستم ها به صورت حلقه ای (لوپ) است که از تابلوي کنترل مرکزي آغاز و به همان تابلو ختم مي شود و کليه تجهيزات کشف و اعلام در همين مدارهای حلقوي جاي مي گيرند.